Beyin çevreyi algılarken olabildiğince az enerji harcayarak bunu yapmak ister ve bu doğrultuda mekanizmalar geliştirir. Yani beyin kendisine gelen az miktardaki bilgiyi; geçmiş yaşam deneyimleri, ruh hali, dikkat, zaman gibi birçok değişkenin etkisinde en iyi tahminleri bir araya getirerek daha büyük ve anlamlı bir şeye dönüştürür.
Öyleyse gerçek sandığımız her şey koca bir illüzyon mudur?
Hele duyularımızın kısıtlı kapasitesini düşününce evet; gerçek, bir illüzyondur.
Hele örüntüleri bellekteki anıların andırmasına göre tamamlıyorsak evet; gerçek, bir illüzyondur.
Hele ruh halimiz, bakışımızın açısal mesafesini ayarlama konusunda uzmansa evet; gerçek, bir illüzyondur.
Hele şekil-zemine odaklanıp detayları göz ardı ediyorsak evet; gerçek, bir illüzyondur.
Hele an’lardan yılların, yıllardan an’ların çıkarımını yapıyorsak evet; gerçek, bir illüzyondur.
Hele gördüğümüzü sandığımız gerçek, gerçek bir illüzyondur.